Prof. Dr. İbrahim ORTAŞ

Ne yazık ki sevgili arkadaşım, naif, sade, içtenlikli insan meslektaşımız Cemalettin Aşır’ı kaybettik. Öğrenciliğimin ikinci sınıfında yakın arkadaşım, kan kardeşim kadar yakınım Aziz Koç arkadaşımın mahalleden arkasıymış. O vesilesiyle tanışmıştım. Yakın arkadaş ve dosttuk, üniversite çıktığında mutlaka uğrar ve uzun uzun konuşurduk. Dışarıda da zaman zaman görüşürdük. Öğrenciliğinden bu yana farklı bir tutumu var, doğaya düşkün, insani ilişkileri düzgün bir arkadaştı. İşini iyi yapan bir meslektaş olarak guru duyardım.

Ancak son yıllarda süt ve süt ürünlerine karşı tutumu nedeniyle uzun tartışmalar yapıyorduk. Ben doğanın beslenme ilişkilerinin izlenmesini savunuyordum. O da süt ve ürünlerinin bünye üzerindeki zarlarını örnekliyordu. Araştırıyordu. Okuyordu, Aslında sağlığına da düşkündü. Sağlığını etkileyecek alkol ve sigara ve benzeri içecekler ve yiyeceklerden uzak duran, yemekleri seçen bir yapısı vardı. Ekmek ve diğer beyazlardan da kendini sakınırdı.

Emeklilik sonrası önce elindeki fotoğraf albümünden epey bir paylaşımlar yaptı. Çoğumuz geçişte görmediğimiz fotoğraf anılarını gördük. Sonra sağlıklı yemekleri paylaşıyordu. Sağlıklı yemekler konulu bir kitap çalışması da vardı. Sevgili eşi Cemalettin’e karşı çok saygılı ve her an yanında dururdu. Maalesef, beklenmedik ve akala gelmeyecek bir zamanda ölüm haberini aldık. Ölümünden birkaç gün sonra duydum.

Anıların, hoş sohbetin hafızamda taze. İmzalayarak tarafıma taktim ettiğin Doktor bilmem! hap bilmem! kitabına baktım. Gözlerim yaşardı. Çıkarın için kimseye bir yalanını, yanlışını duymadım görmedim. Yamukluğun, sahtekârlığın, ikiyüzlülüğün hiç olmadı. Sade işinde gücünde iyi bir aile babası olarak ömrünü tamamladın.

Başta sevgili eşine, Sevgili oğlu öğrencimiz Ziraat Müh. Ali’ye ve kızına başsağlığı ve sabır diliyorum. Toprak incitemesin, bildiğin doğanın çiçekleri kabrini süslesin. Mekânın cennet olsun sevgili kardeşim.