Nevriye UĞURLUEL

Nasıl da geçiyor günler
Sessiz sedasız…
Kimisine yavaş,
Kimisine uçarcasına geçiyor zaman…
Kimimiz eksilirken
Kimimiz çoğalıyor…

Bugün dünü kovalarken
Yarınlar bugünü beklerken
Yamalıyoruz düşlerimizi
Hayallerimiz yerinde sayıyor…

Saçlarımızdaki aklar çoğalıyor
Kış, bahar, yaz derken
Ömür uçuyor avuçlarımızdan
Yavaş yavaş…

Akrebin telaşı
Yelkovanla yarışmak olmuş…
Sabah olmadan akşam,
Akşam olmadan sabah olmuş bir bakıyoruz…

Gün doğarken umut ekiyoruz yüreğe
Ay doğarken de hayal kırıklıkları
Batıyor ciğere…

Hayat bu…
Umut olmadan
Hayal olmadan
Yaşanmaz ki...
Yine yeniden mecburen
Bağlanıyoruz sağlıklı başladığımız her doğan güne…

N.U. 08.02.2021